BAĞDAT'LI RUHİ'DEN TERKİB-İ BEND 18.12.2019 13:34:05

Anasayfa/ Şiirler

BAĞDATLI RUHİ’DEN TERKİB-İ BEND

1.Sanman bizi kim şîre-i engûr ile mestüz 
   Biz ehl-i harâbâtdanuz mest-i Elest'üz

2.Bu âlem-i fânîde ne mîr ü ne gedâyuz 
   Â’lâlara â’lâlanuruz pest ile pestüz

3.Ey h’âce fenâ ehline zinhâr ululanma 
   Dervîşi bu mülkün şeh-i bâ-hayl ü haşemdür

4.Hâk ol ki Hudâ mertebeni eyleye âli 
   Tâc-ı ser-i âlemdür o kim hâk-i kademdür

5.Hoş gûşe-i zevk idi safâ ehline ‘âlem
   Bir hâl ile sürseydi eger ‘ömrini âdem                                                                                         
                                                                                                                                                                              6.Sıhhat sonı derd olmasa vuslat demi hicrân
   Nûş âhiri nîş olmasa sûr âhiri mâtem

7.Gör zâhidi kim sâhib-i irşâd olayın der
   Dün mektebe vardı bugün üstâd olayın der

8.Gezdi yürüdi bulmadı bir eğlenecek yer
   Min-ba‘d yine ‘âzim-i Bağdâd olayın der

9.Ol gevher-i yektâ ki bulunmaz ana hemtâ
   Gelmez sadef-i kevne bir öyle dür-i yektâ

10.Ol zât-ı şerîfe yaraşır da'vî-i himmet
     Kim oldu ne dünyâ ana maksûd ne ukbâ

11.Nâçâr çeker halk bu zahmetleri yohsa 
     Âdem kara dağ olsa getürmez buna tâkat

12.Hâlün kime ansan sana der hikmeti vardur 
     Öldürdi bizi âh bilinmez mi bu hikmet

 

1.Bizi, üzüm suyu ile sarhoş olmuş sanmayın! Biz meyhane denen aşk ve şevk âleminin sakinleriyiz ve ezel şarabıyla sarhoşuz.                                                                                                                                                                  2.Bu fani dünyada ne zengin, ne de dilenciyiz. İtibarda olup büyüklük satanlarla yüksekten konuşur; fakir, mütevazı kimselerle mütevazı oluruz.                                                                                                                                      .  3.Ey efendi! Yokluğa ermişlere sakın ululanma. Bu ülkenin dervişi ordusu ve teşrifatı olmayan bir padişahtır.                      4. Toprak ol da Allah mertebeni yükseltsin. Ayak toprağı olan kimse dünyanın başının tacıdır.                                            5.İnsan ömrünü hep aynı durumda sürseydi, dünya safa ehline güzel bir eğlence köşesi oldu.                                          6.Sağlığın sonu dert, kavuşmanın sonu ayrılık, balın sonu zehir, düğünün sonu matem olmasa.                                        7.Mürşit olmak isteyen şu zahide bak! Daha dün mektebe başladı, bugün üstat olmak ister.                                              8.Gezdi dolaştı, eğlenecek bir yer bulamadı; “Bundan sonra yine Bağdat’a döneyim.”der.                                                9.O eşi benzeri bulunmayan öyle bir tek mücevherdir ki kâinat istiridyesine öyle değerli bir inci [daha] gelmez.                10.Himmet davası, kendisine ne dünya ne de ahreti amaç edinmeyen o şerefli zata yaraşır.                                              11.Halk bu eziyetleri çaresiz çeker. Yoksa adam kara dağ olsa buna tahammül edemez.                                                  12.Durumunu kime açsan sana “Vardır bir Hikmet.” der. Ah öldürdü bizi, bilinmez mi bu hikmet.

Editöre Yazın